Nuria Sardá wil dat je je beha laat zien: “Tegenwoordig is er meer vrijheid en minder vooroordelen”.

Ze voelt zich veel meer ontspannen nu ze de eerste vruchten plukt van het rebrandingproces van het bedrijf, dat meer dan drie jaar geleden begon en een van de grootste zakelijke uitdagingen was die ze ooit is aangegaan. “Het was een enorme inspanning, maar we moesten ons aanpassen aan de nieuwe manier waarop onze klanten consumeren”, zegt Nuria Sardá, die ons welkom heet in de showroom in het hart van de wijk Gràcia in Barcelona. Al het werk van haar vader, de legendarische couturier Andrés Sardá, was gebaseerd op één concept: revolutionair zijn. Maar er is geen revolutie zonder evolutie en de toekomst van het familiegeslacht is gebaseerd op dit uitgangspunt.

Een verandering van naam - van Andrés Sardá naar Solo Sarda, zonder accent -, van website en van manier van communiceren. Hoe is deze transformatie tot stand gekomen?

We zijn op zoek gegaan naar de essentie, naar wat het DNA van het merk wilde zeggen, en we hebben het geüpdatet om het digitaler, toegankelijker en aangepast aan alle generaties te maken. Want vanaf dag één is Sarda een merk geweest voor alle vrouwen. We hebben het altijd gehad over female empowerment. Dat deden we in de jaren zestig in Spanje toen niemand anders het erover had en dat zullen we ook nu blijven doen.

Ze hebben ook de prijs met meer dan de helft verlaagd.

Dat klopt. Tot nu toe waren we veel duurder, een aspect waardoor we niet iedereen konden bereiken. Een van de belangrijkste inspanningen die we hebben geleverd is om de prijs met meer dan de helft te verlagen, waarbij we de processen zoveel mogelijk hebben verbeterd, maar zonder de kwaliteit die ons kenmerkt te verliezen. We hebben ons enorm ingespannen om bepaalde processen te vereenvoudigen en zo de kosten te verlagen.

Om Miguel de Unamuno te parafraseren, vernieuwen of sterven?

We willen concurrerend zijn, maar we geloven niet in de wegwerpfilosofie. Als een kledingstuk tien euro kost, kunnen we ons voorstellen wat er allemaal in gaat zitten. Zoals in alles, moet je je grenzen stellen. We zullen nooit opgeven als het gaat om kwaliteit, ethiek en duurzaamheid. Binnen deze parameters zullen we ons maximaal inspannen om de best mogelijke prijs te bereiken, zodat iedereen een Sarda kan hebben.

Hoe ziet u de Made in Spain industrie?

Ik denk dat er bedrijven zijn die het heel goed hebben gedaan. Als Fransman heb ik Castañer, Camper en andere merken internationaal zien slagen met Made in Spain kwaliteit en goede distributie. Wij in Spanje hebben destijds een revolutie teweeggebracht in de lingeriewereld. De afgelopen jaren waren Frankrijk, België en Duitsland onze sterkste markten, maar nu zou ik graag zien dat we ook de Verenigde Staten bereiken. Dit nieuwe tijdperk van Sarda maakt ook deel uit van dit internationaliseringsproces.

“Lingerie is altijd verbonden geweest met het sociale moment en laat zien hoe vrouwen leven” Nuria Sardá

Ze waren revolutionair ondanks het feit dat de lingeriesector het moeilijker heeft gehad in Spanje. Is dit conservatisme nog steeds van kracht?

Ik denk steeds minder. Er is natuurlijk nog een lange weg te gaan. Maar ik heb een grote evolutie in de sector gezien sinds ik in de lingeriesector werk. We gingen van het beklemmende korset naar de no-bra-beweging van de vrouwenemancipatie in de jaren zestig, en toen verscheen de push-up bh, een bh die meer volume gaf aan de buste en een herbevestiging was van het hier ben ik. Lingerie is altijd nauw verbonden geweest met het sociale moment en laat zien hoe vrouwen leven.

Lingerie werd ook gezien als een provocatie voor mannen...

Het is allemaal een kwestie van opvoeding. Het is niet zo dat ik iets doe dat je provoceert, maar dat je je blik moet heropvoeden. In mijn vaders tijd was dit veel meer geaccentueerd. Bovendien waren er twee mannen - hij en de ontwerper - met een mannelijke visie die intieme collecties voor vrouwen ontwierpen. Nu is dat allemaal veranderd. Op de creatieve afdeling zijn we allemaal vrouwen van verschillende leeftijden, en dat al vele jaren. We kunnen de kleding dragen, we weten wat we leuk vinden en wat niet. Het is één ding om vrouwen aan te spreken en iets anders om vrouwen te zijn. Daar ligt de echte verandering.

Wat is de revolutie van onze tijd?

De grenzen tussen onder- en bovenkleding zijn weggevaagd. Er is veel meer vrijheid en minder vooroordelen. Een vrouw kan een blazer dragen en daaronder haar beha laten zien. Spelen met stijlen zonder zich zorgen te maken over wat mensen zullen zeggen. Het is ook essentieel om te praten over de maatrevolutie. Vandaag de dag loop je door de straten en zie je allerlei soorten lichamen die mode dragen zoals zij dat willen en niemand die daar commentaar op heeft. In mijn tijd zou dat ondenkbaar zijn. We geven altijd voorrang aan comfort en we investeren veel in patronen, vormen en kwaliteit van de kleding, zodat elke vrouw het kledingstuk kan vinden dat het beste bij haar past en niet andersom.

Rihanna was een van de eersten die lichaamsdiversiteit opeiste in Savage x Fenty.

Rihanna is hier de koningin van. Ik denk dat er binnen deze sector twee werelden zijn geweest: één die zich heeft toegelegd op maten en één die zich heeft toegelegd op mode. En ze zijn nooit hand in hand gegaan. Nu komen ze voor het eerst samen om lingerie toegankelijk te maken voor iedereen, zodat elke vrouw zo sexy kan zijn als ze wil.

Vroeger concentreerde je je op mode...

Het is waar dat er momenten zijn geweest dat onze maten niet zo breed waren als we wilden of konden maken. Het was precies in 2008, toen we ons aansloten bij de Van de Velde groep - zij hadden een veel uitgebreidere achtergrond in maten en cups - dat we in die zin veel meer konden uitbreiden. De inclusiviteit van verschillende lichamen en vrouwelijkheden is altijd een heel belangrijk thema voor ons geweest. Als je kijkt naar het historische archief van alle gasten die sinds 2000 zijn uitgenodigd voor de modeshows van Andrés Sardá, zie je dat we onszelf nooit in een hokje hebben gestopt. Vaak hebben we niet de diversiteit bereikt die we wilden binnen de casting, omdat dat iets is wat vooraf geselecteerd is in de modeweken, maar we proberen die variatie te vinden onder de uitgenodigde beroemdheden.

Welke vrouw kan er niet ontbreken op de eerste rij van een Sarda-show?

Een Najwa Nimri of onze geweldige Rossy de Palma. Ook Úrsula Corberó bijvoorbeeld, met haar zouden we graag samenwerken. Sterke vrouwen die hun eigen weg gaan en hun eigen regels maken. Iedereen houdt van wat ze doen omdat ze anders zijn, maar zonder het te willen zijn. Het is natuurlijk voor hen.

Hoewel Sarda nu heeft afgezien van modeshows.

Dat was nodig. Ten eerste omdat deze investering in tijd en moeite die deze rebranding met zich meebracht, betekende dat we onze aandacht nergens anders op konden richten. En ten tweede omdat we ook onze manier van communiceren hebben veranderd. Dit betekent niet dat we nooit meer een modeshow zullen doen, maar het zal zeker totaal anders zijn dan wat we tot nu toe hebben gedaan.

Einde credits:

Fotograaf: Bèla Adler

Styling: Kati Lanhe 

Make-up / hairstyling: Sonia Peña voor Kevin Murphy en Guerlain

Model: Tarima Darim (Blow Models)

Coördinatie: XXL

​​
​